Een zussenvakantie!

Sorry, het is alweer veel te lang geleden dat jullie iets van mij gehoord hebben. Druk, druk, druk! Je kent het wel, maar wel met alleen maar leuke dingen!

Zondag ochtend (EIND MEI :O) ben ik vroeg opgestaan om Inoek op te halen van het vliegveld in het zuiden. Ik heb mijn laptop meegenomen in de bus en mijn verslag over Madrid heb ik mooi tijdens de busreis geschreven, je moet je tijd optimaal benutten :P. Ik was precies op tijd want toen ik aan kwam, kwam Inoek eigenlijk meteen aanlopen! We hebben de auto opgepikt en toen kon de vakantie beginnen. Rond 12 uur waren we bij mij thuis en hebben we een lekkere lunch klaargemaakt met wraps. Als verrassing had ik nog een leuk dessert in petto, een appelkaart met kaarsjes. Als je zus er dan toch is en over 1 week jarig is, vier je het gewoon vervroegd! Het cadeau voor Inoek heb ik 3/4 maanden geleden al bedacht en geboekt én geheim gehouden! Voor sommige een eitje, maar ik was zelf zo enthousiast over het cadeau dat het een serieuze opgave was. Daarnaast zijn er weinig mensen zo nieuwsgierig als ik, ik was dan ook heeeeeeel nieuwsgierig naar haar reactie en heb het cadeau zondagmiddag meteen gegeven.
Samen paragilden in Tenerife, zou ze dat durven? Het was natuurlijk een risico, want ik kan me indenken dat niet iedereen blij is met dat cadeau. Inoek gelukkig wel! :)

Na de lunch zijn we op pad gegaan! We hebben over het hele eiland rond gereden en genoten van het prachtige uitzicht, de zon en een lekker muziekje in de auto. Onze eerste stop was bij een Charco, een natuurlijk zwembad in de rotsformaties dicht bij de zee. Prachtig het geluid van het water, de hoge golven die tegen de bergen kapot slaan, de rond kruipende krabbetjes en gewoon lekker even met je zus zijn en Nederlands lullen.
Die pieperd van ons (Inoek) had weinig zin om nat te worden en vooral niet in koud water (gewoon +20 graden) dus zijn we doorgegaan naar de volgende stop. We hebben een random plekje op de kaart aangekruisd en daar zijn we naartoe gereden. Onze eindbestemming; een vuurtoren in de verste uithoek van het eiland. Onderweg kwamen we verschillende borden tegen dat we dicht waren bij ‘el drago’ dat is de bekendste boom van Tenerife. We hebben besloten om even van de weg af te gaan en die ook nog mee te pakken. Prachtig! In het park hebben we de groente en kruidentuin nog bezocht, grotten en verschillende wijnhuizen. Daar hebben we ook bananenlikeur ontdekt, heerlijk! Het smaakt als Haribo banaantjes maar dan is het in de nasmaak iets sterker :P. Die nemen we een flesje mee!

Weer terug de auto in en op naar die vuurtoren, daar zijn we helaas nooit uitgekomen. Op de kaart was dat mooi gekozen, we hadden er alleen ff geen rekening mee gehouden dat er geen weg is daar. Toch hebben we genoten van alles wat we gezien hebben. We zijn terug gereden naar La Laguna en hebben daar gegeten bij 100 Montadilos. Compleet afgebrand hebben we thuis een douche genomen en in bed de dag en al onze plannen besproken onder het genot van een bananenlikeurtje.

Maandagochtend hebben we het lekker rustig aangedaan, lekker ontbeten en toen was het zover. We gingen namelijk paragilden, om half 12 moesten we in Puerto de la Cruz zijn. We zijn op tijd vertrokken en onderweg naar de ontmoetingsplaats zagen we een man zitten met 2 papegaaien waar je mee op de foto kon, dat wil ik! Inoek vond het ook leuk, maar toch had ze die papegaai niet erg hoog toen die eenmaal op d’r arm zat. Snel door naar het strand en springen maar!

Om half 12 stonden we op het stand, echter was het voor ons niet echt duidelijk waar we nu naar op zoek waren of naar wie. Er was nergens een bord/vlag of wat dan ook te bekennen om onze paragliding instructeur te kunnen herkennen. Na wat gezocht te hebben, heb ik uiteindelijk toch maar gebeld om te vragen waar we nu precies moesten zijn. De telefoon werd wel opgenomen, maar aangezien hij achter het stuur zat beloofde hij binnen 2 minuten terug te bellen. Typisch, we moeten er om half 12 zijn en de organisator is zelf te laat. Ik ben er inmiddels aangewend dus we wachten maar geduldig af. Die 2 minuten werden 10-15 minuten, toen de organisator terug belden kregen we slecht nieuws. De sprong kon helaas niet doorgaan want het was bewolkt en het kon gaan regenen, dus vandaag zou het sowieso de hele dag niks uithalen… Godverdomme!

Ik heb 3 maanden geleden geboekt en de afspraak was dat ik 1 dag voor de sprong in de middag bericht zou krijgen als de weersomstandigheden NIET goed genoeg waren om te springen. Je plant het voor half 12 en het wordt over 12 uur nog gecanceld, dat was niet de afspraak. Ze blijven me verrassen hier… Oke even schakelen, wat gaan we dan doen. Inoek wilde graag naar het Loro park en dat is in Puerto de la Cruz, laten we dat nu maar doen dan, er zit niets anders op. Omdat we nogal krap in onze tijd zaten, heb ik een middagje gespijbeld op language school. We hebben ons een uurtje of 4-5 volop vermaakt in het loro park. En ondanks dat ik de vele shows al gezien heb, heb ik er toch weer met volle teugen van genoten!

Een ander niet geheel onbelangrijk opvallend iets was dat het stikheet was, compleet open en er is dus ook absoluut geen spatje regel gevallen! Weet je wat we doen Inoek, we gaan gewoon voor de brutale benadering! We rijden naar het strand in Puerto de la Cruz en bellen dat we nu wel tijd hebben om te springen en dat het prachtig weer is! Helaas, hij had nu geen tijd. Dinsdag had hij wel plek om 9:00 moest ik wel 70 euro pp bijbetalen, ten eerste konden we niet en ten tweede was het grapje al duur genoeg! Om 18:30 kon het ook, op de geboekte locatie voor dezelfde prijs. Top, doen we dat! Nu duimen.

Onze papegaaien foto lag klaar in een dichtbij gelegen hotel en die wilde we even ophalen. Maar parkeren in Puerto de la Cruz is niet grappig, weet je wat we doen?! Ik ben geïntegreerd. Je parkeert gewoon ff midden op de weg! Ff stilstaan op de rechterbaan, alarm lichten aan en iedereen rijdt rustig links voorbij zonder problemen. Zo ook de politie! Daar hebben Inoek en ik heel hard om gelachen, wat is het leven ook heerlijk hier!
Met onze papegaaien foto in de pocket zijn we richting La Laguna gereden, snel wat gegeten en door naar de manege!

Inoek en ik hebben namelijk 2 paarden gehuurd voor een tour door de bossen. En hier kijk ik echt al heeeeeeel lang naar uit. Spijkerbroek aan, chaps aan en gas erop! De weg naar de verdomde manege was vreselijk, eerst zijn we 30x verkeerd gereden en omgedraaid op de meest onmogelijke plekken! Uiteindelijk hebben we de juiste weg gevonden, en die weg kun je eigenlijk geen weg noemen. Het is als een touwbrug over een ravijn met heeeeeeeel veel onmogelijk bochten en gaten erin. Maar goed een beetje sensatie en spanning is goed voor je hart :P

Op de manege werden we hartelijk begroet en werd er vrijwel direct gevraagd of we ervaring hadden. Dat hebben we, we rijden allebei paard in Nederland en kunnen een redelijk rondje sturen. Ja Ja, dat zeggen ze allemaal maar zodra ze d’r bovenop zitten ben ik de lul was het antwoord. Kijk dat is andere taal! Ik heb foto’s laten zien van onze eigen paarden, filmpjes van mijn spring en derby wedstrijden en verteld dat we al vanaf ons 6e jaar paardrijden. Na dat gezien te hebben, draaide de beste man compleet om! Hij geloofde ons en wilde alles weten! Hij vertelde ook meteen eerlijk dat als dit onze ervaring was we de geboekte tour waarschijnlijk niet echt leuk zouden vinden. De tour is namelijk bedoeld voor mensen zonder ervaring, die laten ze de paarden lekker poetsen, leren ze hoe je een paard moet opzadelen en dan mogen ze aan de hand een rondje stappen en door pionen slalommen, daar worden wij niet echt heel enthousiast van inderdaad! Goh kun je geen uitzondering maken, geef ons een leuk sportpaard zodat we lekker wat kunnen galopperen hier door de bossen. Dat kon! Dan ging er een gids/ruiter mee om de weg te wijzen, top geregeld! :)

We kregen de beste paarden van stal, Galante en Shakira. Galante had meegedaan aan verschillende nationale kampioenschappen in Spanje en was 3e geworden en Shakira was een vlotte merrie die graag voorruit wilde. Kijk dat moeten we hebben, laat ze maar zien! Wat er toen voor de dag kwam is in mijn beleving geen sportpaard, maar wel perfect om lekker mee rond te crossen!

Inoek wilde natuurlijk het vosje en ging er vandoor met Galante en ik kreeg eindelijk mijn langverwachte schimmel Shakira. De stalhulp zou ons alle spullen aangegeven zodat we de paarden op konden zadelen met hun eigen tuig. Gelukkig wist hij heel goed welk materiaal bij welk paard hoorde want toen we wilde vertrekken viel het de eigenaar op dat Shakira het hoofdstel van Galante op had en andersom, kleinigheidje houdt je toch!
Na een korte onderbreking was het tijd om te gaan! De hond ging ook mee, daar gingen we. Stijl omhoog de bergen in, FAN-TAS-TISCH! Wat een ervaring, wat voelde ik me intens gelukkig!

Als snel bleek dat wij eerder met de gids op pad waren, dan de gids met ons. Daniella was niet zo’n stuurvrouw en had NIKS over haar paard te zeggen. Tussendoor moesten we stoppen omdat haar paard moest poepen, niet meer vooruit wilde, steeds omdraaide of omdat haar paard even pauze nam om een lekker hapje gras/takken/bladeren/boom etc mee te pikken. Als haar paard wel vooruit ging, had dat er absoluut niet mee te maken dat Daniella hem onder controle had maar meer met het feit dat hij of net nog gepoept had of zijn mond nog vol had met wat lekkers. Shakira en Galante hadden ook wel graag stil gegaan en wat gras meegepikt, maar die verrekte Nederlanders hadden toch het idee om die paarden even in 1,5 uur op te voeden hahaha :p Gras eten doe je maar op de wei!

Wat een fantastische rit was dat! Het uitzicht, de bergen, de natuurlijk, de groenigheid; prachtig! En daarbij wat is het toch heerlijk om op de rug van een paard te zitten! :) Bij het cross stuk aangekomen was het tijd om gas te geven, dat deden we dan ook en dat had me bijna een blauw bil opgeleverd. Gelukkig kon ik blijven zitten. Staand in de beugels om nog wat harder te kunnen galopperen brak mijn beugelhouder af. Oeps even remmen, bij nader inzien was dat probleem zeer voorspelbaar kijkend naar de staat van het zadel en de toebehoren. Gelukkig ben ik door Uno het een en ander gewend. Aan Daniella’s reactie was te zien dat dit zeker niet de eerste keer was dat er iets kapot ging, hoppa leg hier ff een knoopje. Zit je weer goed, ja prima! Moeten we het afgebroken onderdeel nog even zoeken en meenemen, nee joh! Het zit nu weer vast dus we kunnen weer even vooruit! :P Nou, laten we dat maar doen dan.

Na de rit kregen we nog een complete rondleiding over het terrein. De wei, de stallen, de kippen, het voersysteem we hebben alles gezien en gehoord. Leuke mensen!

Terug naar huis, een frisse douche en naar bed! Wat een dag en wat een indrukken, we konden er niet over uitgepraat raken! Ik durfde niet op de klok te kijken want het was veeeelste laat, mijn schatting is dat Inoek en ik tot 3 uur half 4 gesprekken in bed gevoerd hebben over van alles en nog wat. Goh zus ik zeg het niet vaak en soms kan ik je de nek wel omdraaien, maar wat ben je een mooi en lief mens! Blijf wie je bent en jaag je dromen na, je bent me ontzettend dierbaar! <3 Respect tot de max!

Dinsdagochtend zijn we na een korte nacht opgestaan en naar de supermarkt gegaan om wat boodschappen te doen voor het ontbijt. Snel wat eten en weer op pad! We hebben de TF-24 gereden, de weg die papa de mooiste weg van zijn leven noemt! En dat is het ook, als het open is heb je een fenomenaal uitzicht en is het kilometers aan een stuk intens genieten! Na een bezoeken gebracht te hebben aan verschillende uitkijkpunten zijn we doorgereden naar de cable car. We hebben de auto geparkeerd en zijn omhoog gegaan, 3718 meter! Indrukwekkend, het uitzicht is heel bijzonder! Vanaf de top konden we La Gomera, El Hierro, La Palma en Gran Canaria zien. Fuerteventura en Lanzarote helaas niet in verband met de wolken. Top activiteit, must see!

Helaas hadden we weinig tijd, want ik moest naar language school. Hoelang is dat rijden Esmee, ahhhh half uurtje. Nou niet dus, 50 minuten. Gelukkig was de lerares zelf een beetje te laat waardoor ikzelf precies op tijd was. Na 1,5 Spaans gehad te hebben, heb ik me in de pauze ff gauw op de wc omgekleed. Sportbroek en bergschoenen uit en mijn gewone kleren aan! Nog 1,5 uur Spaanse les knallen en toen stond Inoek weer met de auto voor de deur te trappelen om naar Puerto de la Cruz te gaan! Poging 2 om te gaan springen ;)

Onderweg in de auto kreeg ik al een berichtje dat het later zou worden. In plaats van om half 7 zouden we springen om half 8. Inoek en ik hebben een rondje door de stad gemaakt en wat gedronken. Om half 8 werden we inderdaad op het strand opgehaald en zijn we naar de plek gereden waar vandaan we gingen springen. Daar bleek al snel dat het ook die dag niet door kon gaan omdat er niet voldoende wind stond. Ik heb nogmaals benadrukt dat het een verjaardagscadeau was en Inoek tot donderdagmiddag in Tenerife zou zijn. Waar Maurice (de instructeur) eerder aangaf geen tijd te hebben op woensdag, beloofde hij ons nu dat we woensdag om 5 uur konden springen voor 99,9% zekerheid. Wel moesten we dan in het zuiden springen en 20 euro pp bijbetalen. Vooruit dan maar, 20 euro bij betalen is altijd beter dan niet springen.
Een beetje teleurgesteld zijn we naar huis gegaan en hebben we heerlijk gegeten bij een Italiaan!

Woensdag hadden we een vol programma. We zijn vroeg opgestaan om op tijd te kunnen vertrekken. Eerst even langs de supermarkt om wat boodschappen te doen en dan zouden we richting Siam Park gaan. Ik was voor de handigheid alleen even vergeten dat het de dag van de canarias was. Kortom, alles maar dan ook echt alles is dicht! Shit, ze hebben hier ook zo veel vrije dagen dat is niet bij te houden! Helaas stonden we al wel op de parkeerplaats bij de Lidl en een uitrij ticket krijg je normaal gesproken bij de kassa. Neeeee, als we het terrein maar af kunnen! We hadden geluk, de slagboom ging gelukkig open! Ik woon dicht bij een snelweg en daar zit een Mc Donald’s en laten zij nou net ontbijt hebben. Niet helemaal wat we gehoopt hadden, maar toch!

Met de nodige vertraging zijn we vertrokken naar Los Cristianos. In Siam park was het flink druk, iedereen had een dagje vrij en wij waren dus niet de enige die zin hadden in een dagje waterpret. We hebben ons super vermaakt! Fantastische glijbanen en attracties! De sildes worden geclassificeerd bij kleuren. Je hebt groene attracties, gele en rode. Naar die kleuren moeten ze toch nog een keertje kijken wat mij betreft, sommige gele glijbanen kleuren in mijn gedachten toch aardig rood!

We zijn gewoon rond gelopen en bij elke attractie die we tegen kwamen zijn we in de rij gaan staan. We hadden dus geen idee wat er ging gebeuren en soms stonden we er zelf van te kijken hoe goed we ons moesten vasthouden haha. Fantastisch park!

We zouden om 17 uur springen en vanaf Siam park was het ongeveer 10 minuten rijden. We hadden dus afgesproken om rond 3 uur half 4 te gaan douche en omkleden. Rond 2 uur hebben we even op mijn telefoon gekeken voor de zekerheid. Verdomme Maurice had weer gecanceld. Hij had een boeking voor 18:00 uur vanaf Teide en kon dus niet met ons om 17:00 springen. 99,9% zekerheid betekend hier dus helemaal niks en daar baalde wij gigantisch van.

De plannen hebben we dus maar weer aangepast. Lekker wat gegeten bij Siam Park, daar nog even op het strand gelegen en ons toen toch maar gaan omkleden etc zodat we wat eerder naar onze volgende activiteit konden gaan, namelijk sterrenkijken vanaf El Teide!

De weg ernaar toe was echt adembenemend mooi. De zon ging onder en de lucht had alle kleuren die je je maar kunt bedenken! Wel was het een lastige weg om te rijden, veel scherpe bochten en smalle wegen. Hier moeten we vanavond ook weer terug in het donker, voorzichtig rijden dus!
Aangekomen op de afgesproken plek hebben we ons flink warm aangekleed. Zonder de zon op 2500 meter is ff anders! We hadden geluk! De tour was namelijk maar door 4 mensen geboekt en het andere koppel had zich afgemeld vanwege de griep. Wij hadden dus een privé tour. Van de gids kregen we nog extra dikke jassen en zijn we met een klein lampje richting de telescoop gelopen. El Teide is de perfecte plek om naar de sterren te kijken. Er is namelijk niemand, en dus ook geen afleidende lichten. Het is echt pik-pik-pik donker en prachtig! De gids was absoluut fantastisch! Ik heb in mijn leven weinig mensen gezien met zo veel passie voor hun vak. Hij wist ALLES! Alle namen, alle verschijnselen, etc. Inoek en ik waren denk ik ook wel de ideale gasten want wij vonden het super interessant en wilde alles weten. Zoals de gids het zo mooi benoemde zijn wij die avond naar Venus, Jupiter en de maan gereisd. Het ging verder dan gewoon kijken ;)

De tour zou ongeveer 1,5 uur duren met 10-15 personen. Bij ons heeft hij iets langer geduurd, ik denk wel 2 uur met zijn 3e. De gids raakte niet uitgepraat en wij bleven maar vragen stellen. Fantastische activiteit en een echte aanrader. Best spannend in the middle of nowhere in het donker! Na deze top ervaring was het tijd om naar bed te gaan, Inoek en ik hadden eigenlijk afgesproken om de weg terug om en om een half uurtje te rijden. Maar ik was zo moe ik had echt moeite met mijn ogen open houden. Inoek heeft daarom gereden en het is nogal een slinger weg, thuis aangekomen rolde ik dan ook groen en geel uit de auto. Pff wat voelde ik me beroerd. Ik ben meteen naar bed gegaan en gaan slapen! De volgende ochtend voelde ik me gelukkig weer stukke beter!

Donderdag ochtend had ik een examen waar ik helaas niet onderuit kon. Hier in Tenerife wordt je namelijk op alle onderdelen getest voor een vak, zo ook bij Engels. In het schriftelijke examen moet ik luisteren, lezen, en 2 schrijfopdrachten maken. Als je die onderdelen allemaal haalt wordt je uitgenodigd om een mondeling te houden. Het schriftelijk examen zou pas vrijdag plaats vinden en dan zou ik pas na 1 week te horen krijgen of ik het gehaald had en of ik de mondeling mocht komen doen. Omdat ik die tijd niet heb en naar Nederland ga om daar examens te maken had ik met mijn docent afgesproken om de mondeling vast voor het examen te doen. Ik was er toch niet zo bang voor dat ik het niet zou halen en mijn docent wilde wel een uitzondering maken. Mooi, goed geregeld! Die uitzondering vond plaats op donderdagochtend om 11 uur. Ik moest een presentatie houden voor Engels II en Engels IV. Beide met andere inhoud. Mijn planning was iets minder, ik had donderdagochtend om 9 uur namelijk nog helemaal niks. Inoek heeft ontbijt gemaakt en afgewassen zodat ik even kon knallen! Ik heb in no-time een presentatie in elkaar gegooid en er een heel mooi lul verhaal bij verzonnen. Al hoewel verzonnen niet echt! Ik moest een tourisme plan presenteren in een bijzonder gebied, het mocht alles zijn zolang je maar overal aan denkt en alles goed uitstippelt. Daar is dus eigenlijk een hoop research voor nodig, waar ben ik in mijn leven geweest wat heel bijzonder was, waar ik wel over kan vertellen?! Great Barrier Reef in Australië, Ik weet het! Ik ga luxe duikvakanties presenteren. Ik heb er zelf een gedaan, die kan ik mooi beschrijven en dan koppel ik er een mooie missie aan. Het schoner maken van de oceaan om het rif te redden. Dat verhaal klonk als een klok en Inoek plaste bijna in haar broek van het lachen toen ik vroeg of ze even wilde luisteren of ik misschien nog iets vergeten was.

Ik denk niet dat je iets vergeten bent, maar god wat kun jij toch lullen Esmee was haar antwoord. Mooi, ik denk dat ik er klaar voor ben! Er was een probleem, ik had alleen nog maar de presentatie voor Engels II af en om die voor Engels IV ook nog te maken ging ik natuurlijk nooit redden. Inoek vroeg zich toch echt af hoe ik dat dan ging doen. Heel simpel, je doet gewoon net of je stom bent! Je doet vol overtuiging de eerste presentatie en vraagt dan heel onschuldig of je meteen een nieuwe afspraak kunt maken voor Engels IV om alles af te ronden! Inoek dacht dat ik daar nooit mee weg zou komen, in Nederland niet inderdaad. Hier wel, dat was in ieder geval mijn voorspelling. Ff wat netters aan dan mijn pyjama en gaan! De presentatie ging goed, vooral de samenwerking met het goede doel en de aim of the company waren een schot in de roos! ‘I would like to show my customers that the best stories are written between the pages of a passport’ Wat moet je als docent dan nog zeggen! Niks, hij had geen vragen en wilde het liefst morgen nog op duikvakantie. Ik hoefde me geen zorgen te maken en ik had dit onderdeel zeker gehaald! Toen ik heel onschuldig vroeg of we gelijk een afspraak konden maken voor de presentatie van Engels IV, hoefde hij niet lang na te denken! Weet je wat Esmee? Je hoeft die presentatie niet meer te doen, je hebt deze zo goed gegaan en ik weet zeker dat je die andere presentatie ook fantastisch zult doen. Je haalt het toch wel, bespaar je de moeite! Ik voer dit punt gewoon 2x in ;)
Nou top geregeld! 1,5 uur voorbereiding en 2 tienen rijker! We hebben nog even gezellig geklets en toen was het tijd om weer met Inoek op pad te gaan, zo dat zat erop! :D

Toen Inoek hoorde dat ik er niet alleen mee weg gekomen was om half voorbereid op te komen dagen, maar ook nog beloond werd met mijn gelul kwamen we tot de conclusie dat je met bluffen ver kunt komen! Ik vertel dit nu met een lach, maar in principe slaat het natuurlijk nergens op. In Nederland zou dit natuurlijk nooit kunnen en dat is maar goed ook. Iedereen moet gewoon zijn examens maken en doen wat hij of zij moet doen. Echter zijn de Spaanse studenten zo slecht in Engels dat mijn niveau in helemaal niets met hun niveau te vergelijken is! Of ik die presentatie nu wel of niet gedaan had, het punt was waarschijnlijk hetzelfde geweest. Tot op heden heb ik hier niet lager gehaald dan een 9,7 voor Engels (omdat ik een hoofdletter vergeten was grrrrr) dus ik steek er echt met kop en schouders bovenuit! Ook wel een keer leuk, voor het niveau waar ik nu ben heb ik in Nederland hard gewerkt! Het begon met mijn reis naar Australië om echt goed Engels te leren en het is in Nederland verder gegaan met intensieve bijles, tripjes naar Amerika en inmiddels een vriend waarmee ik alleen Engels spreek. Dus die inspanning is er echt wel geweest!

Inoek en ik zijn naar Santa Cruz gereden en hebben daar lekker rond gekeken! Hier waren we nog niet geweest en het auditorio is wel een must see! Heel bijzonder. Helaas ben ik ergens tijdens de trip mijn buskaart verloren en moest ik dus een nieuwe regelen. Inoek heeft rond gewandeld en ik heb 45 minuten in de reis gestaan bij Titsa, de openbaarvervoer organisatie. Toen ik eindelijk aan de beurt was en mijn probleem uitgelegd had, was haar antwoord kort maar krachtig. Ze konden eenvoudig een nieuwe kaart voor me drukken, het abonnement bleef gewoon geldig en ik was mijn geld niet kwijt. Ik moest 5 euro betalen voor een nieuw pasje en dan was het probleem opgelost, nou fijn; graag doe maar! Ik haalde de 5 euro al uit mijn zak toen de dame me vertelde dat het systeem plat lag en ik morgen terug mocht komen. Shit! Normaal gesproken was ik met Inoek meegegaan naar het zuiden om de auto in te leveren, haar op de vlucht te zetten en met de bus naar huis gegaan. Maar zonder buskaart is dat niet zo gemakkelijk. Dus we zijn naar huis gegaan, hebben ingepakt en afscheid genomen. Helaas bleek op het vliegveld dat Inoek 2 uur vertraging had, dus het was eigenlijk wel zo fijn geweest voor haar als ik wel meegegaan was. Maar ach, een kleinigheidje houdt je toch!

Naast alle activiteiten die we ondernomen hebben en alle prachtige dingen die we gezien hebben, staat me het meeste bij wat een plezier we gehad hebben samen! We zijn samen al in Dublin, New York, Seoul en Barcelona geweest maar nog nooit hebben we zo veel plezier gemaakt en zo hard gelachen om en met elkaar! Geweldig. Inoek had echt vakantie en haar brein stond dan ook een beetje uit, zo hadden dikke eenden en ganzen volgens Inoek baby’s in de buik, ook al leggen eenden en ganzen naar mijn mening nog steeds gewoon eieren! De slogan van de vakantie was dan ook; watkunjewel.nl?!

Wat ze wel kan, is van alles maar in het bijzonder zwaaien! Het Spaanse verkeer kan nogal een chaos zijn en daarom heb ik Inoek verschillende keren opgedragen om te zwaaien en lief te lachen! Als je wil kun je uren gaan staan wachten en kom je er nooit tussen, wij hebben een hele effectieve manier gevonden! Inoek zwaait en ik gooi de auto er snel ergens tussen! Bij de woorden; Inoek zwaaien, ik ga! verschijnt er elke keer weer een glimlach op mijn gezicht. Wat was het een avontuur, wat hebben we genoten en wat is het fijn om jouw zusje te zijn!

Mijn dank voor deze vakantie is oneindig groot! Fijne dag lieve mensen, er komt snel heeeeeeel veel meer! <3