Daar ben ik weer!

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer! Zoals vele van jullie weten zit ik weer in het buitenland. Ik ga een half jaar studeren in Tenerife aan de universiteit ULL de la Laguna. Tijdens mijn verjaardags -en afscheidsfeestje heb ik verschillende email adressen verzameld om af en toe eens wat van mezelf te laten horen! Eigenlijk omdat ik niet in dit dagboek zou gaan schrijven..

Maar toen kwam mijn dagboek afgelopen week toevallig voorbij en zag ik dat mijn dagboek meer dan 13.000 keer bekeken en gelezen is! Ongelofelijk, ik heb mijn eigen reisverhalen terug gelezen en de hartverwarmende reacties van familie en vrienden! Daarom heb ik besloten om toch maar weer te gaan schrijven, dus daar ben ik weer; hierbij mijn eerste verhaal!

Donderdagochtend 25 januari was het eindelijk zo ver, mijn vlucht naar Tenerife vertrok vanaf Weeze ‘s morgens om 6:30 uur. Ik had me voorgenomen om vroeg te gaan slapen omdat ik erg vroeg op moest. Dat is niet gelukt aangezien ik pas om 9 uur ‘s avonds ben gestart met inpakken! Toen ik om 00:30 eindelijk klaar was en 4 koffers tot de rand toe volgeladen had was het tijd om te gaan slapen. Er waren nog maar 2,5 uur over en ondanks de zenuwen heb ik toch lekker geslapen!

Papa en mama hebben mij weggebracht en tijdens het afscheid heb ik toch een klein traantje gelaten, toch wel spannend zo’n half jaar studeren en alles in het Spaans moeten doen, maar we gaan ervoor!

Na een vlucht van ongeveer 5 uurtjes ben ik geland. Omdat ik zo veel bagage had, een ticket geboekt had op het zuidelijke vliegveld en op het noordelijke deel van het eiland ging wonen had ik een paar dagen voor vertrek besloten om een auto te huren. Dat was perfect geregeld op het vliegveld kreeg ik de sleutels en een stukje verderop stond de auto geparkeerd. Ik heb een auto gehuurd omdat ik mijn koffers niet 1000 keer in mijn handen wilde hebben. Dat is uiteindelijk helaas niet gelukt! Mijn koffers waren namelijk een tikkie te groot voor de kofferbak, met andere woorden ik heb ze allemaal alsnog heel vaak in mijn handen gehad voor de klep eindelijk dicht kon en alle bagage binnenboord was! Maar het idee was in ieder geval goed ;)

Vanaf het zuiderlijke vliegveld ben ik doorgereden naar mijn nieuwe huis. Ik had een auto geboekt met navigatie, maar die was er helaas niet. Gelukkig leven we in de moderne tijd en kon ik de weg gewoon vinden met google maps. Volgens mij heeft Tenerife maar 1 snelweg, ik heb namelijk 65 km op dezelfde snelweg gereden van de 68 km die ik moest rijden. Heerlijk zonnetje, briesje, spaans muziekje erbij en gas erop!

Auto rijden is Spanje is best lastig in je eentje, ik denk dat er officieel dezelfde regels gelden als in Nederland maar daar kijken ze toch net iets anders tegenaan. 80 rijden op de linkerbaan kan gewoon, dan haal je toch gewoon van rechts in? Precies ik moest even wennen! In Nederland vloek ik als iemand niet door rijdt op de linkerbaan, hier heb ik mijn tijd gebruikt om te genieten van het fantastische eiland, want wat is het hier ongeloofelijk prachtig! Ik ben van zuid naar noord gereden en hoe verder je rijdt, hoe groener het wordt en hoe mooier! Tropische bloemen die wij bij de bloemist kopen voor 4 euro per stuk staan hier in grote bossen langs de weg, fantastisch!

Na even gezocht te hebben, ben ik aangekomen bij mijn nieuwe huis. Daar heb ik ook meteen Sebastjan leren kennen, de persoon waar ik de kamer van overneem. Ik ben erg slecht in namen, gelukkig heb ik dit keer wel zijn naam onthouden maar helaas ben ik vergeten waar hij vandaag komt. Het is slovenie of slowakije. Oeps.. Gelukkig kan hij geen Nederlands en zal hij er dus nooit achter komen dat ik het niet weet! :P
Al met al het is een vriendelijke jongen die de afgelopen 3 maanden hier ook aan de universiteit heeft gestudeerd. Ik woon op de zesde verdieping en uiteindelijk gaan we hier met zijn 3e wonen. De andere 2 zijn nu helaas op vakantie dus die heb ik nog niet leren kennen.

Ik ben erg blij met mijn kamer, lekker ruim en veel opbergruimte. Het is erg paars maar goed daar wen ik wel aan. Ik zal een aantal foto's aan mijn dagboek toevoegen, zodat jullie ook een kijkje kunnen nemen. Ik heb al mijn bagage naar boven gesjouwt (gelukkig is er een lift) en ben meteen weer vertrokken met de auto. Op naar IKEA, daar heb ik alles gekocht wat ik nodig heb. Allemaal leuke spulletjes om mijn kamer zo snel mogelijk eigen te maken!

Thuis gekomen met opnieuw een auto vol spullen heb ik ook die naar boven gesjouwt. Ik heb alles ingericht en al mijn koffers uitgepakt. Toen ik bijna klaar was kwam ik om van de honger en ben ik opzoek gegaan naar een supermarkt. In plaats van een supermarkt vond ik een pizzaria, daar heb ik een pizza besteld en een koud biertje. Vervolgens heb ik daar een grote fles water gekocht om mee te nemen, toch handig dat ik in Barcelona zo veel geoefend heb met eten en drinken bestellen! ;) Thuis aangekomen ben ik als een blok in slaap gevallen. Ik was van mening dat ik alles wat ik nodig had gekocht had bij IKEA maar dat viel tegen helaas. Ik moest de auto om 10:30 uur inleveren en IKEA ging pas om 10:00 open, dat ging hem dus niet meer worden. De supermarkt was gelukkig al wel open, dus daar heb ik allemaal zware dingen gekocht. Flessen water etc. Ik woon namelijk boven op een berg, het is een behoorlijke klim met tassen vol boodschappen. In mijn haast heb ik vanalles meegenomen maar helaas alles vergeten wat ik me voorgenomen had om te kopen. Een kleinigheidje houdt je toch haha.

Nadat ik de boodschappen snel thuis gedropt had, ben ik richting het noordelijke vliegveld gereden om de auto in te leveren. Dat was helaas minder succesvol dan het ophalen. Ik heb de borden gevolgd en deze gaven aan dat ik rechts moest, dat heb ik gedaan. Alleen ben ik de parkeergarage ingereden, in plaats van de garage voor de huurauto's. Toen ik voor de slagboom stond om het parkeerterrein te verlaten, ging die natuurlijk niet open. Na het zweet op mijn voorhoofd heb ik toch maar besloten om op de hulp knop te drukken. Daar begon mijn spaanse avontuur. Ik zal best fouten gemaakt hebben, maar uiteindelijk heb ik het toch maar mooi geregeld. Ik moest de auto rechts parkeren, naar terminal 1 gaan om het parkeerticket te betalen, dan zou er iemand komen om te helpen. Dat klopte gelukkig allemaal, goed begrepen en uitgelegd dus en dat voor een beginner!

Vanaf het vliegveld heb ik de bus genomen naar de IKEA. Daar heb ik opnieuw heel veel spullen gekocht. Helaas moest ik ze dit keer zelf dragen haha. Thuis aangekomen ben ik verder gegaan met inrichten, uitpakken en de buurt verkennen.

De universiteit organiseert in samenwerking met AEGEE welkomsactiviteiten van 27 januari tot en met 4 februari en daar doe ik aan mee! Zaterdag ben ik naar het strand geweest voor de eerste activiteit. We hebben spelletjes gedaan om elkaars namen te leren kennen en om elkaar in het algemeen beter te leren kennen. Ik heb leuke nieuwe mensen leren kennen en meteen mijn spaans een beetje kunnen oefenen. Er zijn hier heeeeeeel veel duitsers en italianen. Wat spanjaarden en fransen. Ik ben de enige Nederlander, maar goed ik ben ook niet hier gekomen om met Nederlanders te babbelen.

Zaterdagavond heb ik afgesproken met een duits meisje wat ik 's middags heb leren kennen. We zijn op ontdekkingspad geweest in la laguna en uiteindelijk beland bij een mexicaans tentje. Kortom gezellig en lekker.

Zondag heb ik heel erg mijn best gedaan om uit te vinden wanneer ik nou eigenlijk naar school moest. Helaas is dat niet gelukt. Er wordt wel eens geklaagd over Avans als we ons rooster 1 of 2 weken voor het nieuwe semester nog niet weten, nou ik kan je vertellen mijn semester is al begonnen en ik weet het nog steeds niet. Ik heb me voor vertrek ingeschreven voor een buddy programma. De universiteit verbind de inkomende Erasmus studenten aan een student die is geboren op Tenerife en het eiland en de taal dus goed kent. Voor mij is dat Patricia, na mijn lange zoektoch op zondag was ik blij dat zij mij maandagavond kon ontmoeten. Zodat ik haar kon overspoelen met al mijn vragen. Wel ben ik er na lang zoeken achter gekomen dat er op maandagochtend een introductie zou zijn. Daar ben ik naartoe gegaan.

De introductie zal vast interessant geweest zijn, alleen heb ik er weinig van begrepen. Het begon ongeveer zo; ''We are very happy to welcome you here in Tenerife to our university. It is a please to see that you are interested in getting to know our island and language. As you like to learn Spanish we will continue this introduction in Spanish''.
Ik heb ontzettend mijn best gedaan, maar lang niet alles begrepen. Ze praten mega snel en lekker binnensmonds. De dingen die ik wel begrepen heb waren zeer nuttig of sloegen echt nergens op. Zo was er bijvoorbeeld een presentatie van hoeveel boeken, computers, artikelen en databanken de universiteit heeft. Leuk als het 3 minuten duurt, helaas duurde deze presentatie 30-45 minuten. De man had wel passie voor zijn vak, ik kan niet anders zeggen!

Na een lange introductie waar ik niet veel wijzer van geworden ben, ben ik in gesprek gegaan met de andere studenten. Sommige van hen zijn er al 1 of 2 weken en weten al net iets meer. Zij wisten mij te vertellen at ik naar het Erasmus Office zou moeten gaan om mijn ''certificate of arrival'' te tekenen. Online vond ik dat ze tot 14:00 uur open waren, dus dat heb ik meteen gedaan. Ook daar werd mijn spaans op de proef gesteld, maar met handen en voeten en motivatie kom je een eind. Gelukkig heb ik daar wel een boekje gekregen met alle stappen die ik moet zetten om de inschrijving helemaal te voltooien. Top!

Ik heb rond gelopen in de stad en boodschappen gedaan. 's avonds heb ik mijn buddy ontmoet. Patricia is 21 jaar oud en is geboren in La Laguna, ze studeert tourisme en is super aardig. Ze kan slecht Engels dus het was best lastig maar ze heeft me enorm geholpen. Kortom, we kunnen veel van elkaar leren! Ik het Spaans, zij het Engels. Ik heb eindelijk mijn rooster gevonden en weet dat ik ook hier weer een N.I.E. nummer moet regelen (soort van BSN). In mijn rooster zit helaas veel overlap, en gekozen vakken worden nu uiteindelijk helaas niet gegeven. Laten dat nu net alle makkelijke Engelse vakken zijn! Patricia heeft me verteld naar welk politie bureau ik moet gaan voor mij N.I.E. en naar welke persoon binnen de universiteit om mijn vakken te wisselen.

Vanmorgen ben ik om 7:15 uur op gestaan om naar de politie te gaan. Vanaf mijn huis zou het ongeveer 35 minuten duren met het openbaar vervoer, ik heb er uiteindelijk 3,5 uur over gedaan en ik ben er nooit aangekomen. Zo maak je nog eens iets mee, Ik ben vanmorgen op de bus gestapt maar helaas aan de verkeerde kant van de weg. Gelukkig kwam ik daar snel genoeg achter, en dacht ik blijf gewoon zitten, ik heb de tijd, die bus rijdt vanzelf weer de goeie kant op! Bussen rijden tenslotte altijd rondjes dus ik was er van overtuigd dat ik binnen no to voor het juiste politiebureau zou staan. Helaas was het in de praktijk iets anders...

De bus reedt naar een soort van verzamelplaats voor bussen. Vanaf daar zou ik ongeveer 8/9 stops moeten blijven zitten en dan zou ik bij de halte zijn waar ik moest zijn. Ik ben dus lekker blijven zitten. Ik had alleen niet ingecalculeerd dat de bus zijn route aan zou passen. De bus kwam dus aan op het verzamelpunt als 105, maar vertrok als 115 terwijl ik van mening was dat ik dus nog steeds in 105 zat. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb de touristische route genomen en het was prachtig! Toen ik erachter kwam dat het bus 115 was, waren we al in the middle of nowhere en leek het me beter om te blijven zitten dan om uit te stappen (een bus rijdt tenslotte rondjes dus komt vanzelf weer bij het beginpunt). Ik wist dat ik er wat langer over zou doen, maar ik had niet verwacht dat het zoooo lang zou duren, zo'n rondje. Ik heb geen idee waar ik geweest ben, maar het was wel erg mooi. Steeds meer mensen stapte uit, tot alleen de buschauffeur en ik nog over waren. Bij de allerlaatste stop vroeg de buschauffeur waar ik in gods naam moest zijn omdat ik er al zo lang in zat. Ik heb hem uitgelegd dat ik in de verkeerde bus gestapt was en dus terug moest naar het begin punt. Hij gaf aan dat zij rit hier eindigde , maar ging even zijn benen strekken en pauze houden. Dan mocht ik mee terug als ik een nieuw buskaartje kocht. Vooruit dan maar, wie heeft er ooit eerder 3/3,5 uur in de bus gezeten voor €2,70? Ik niet!

Het had geen zin meer om naar het politiebureau te gaan (ze doen alleen N.I.E. nummers in de ochtend) dus ben ik maar naar de universiteit gegaan. Daar ben ik naar het kantoortje gegaan van Candido, de Erasmus coordinator. Ik weet nu hoe ik mijn vakkenpakket aan moet passen en dat ik al wel vast lessen mag volgens ondanks dat mijn inschrijving nog niet compleet is. Vanavond ga ik uitzoeken welke vakken ik precies moet vervangen en welke vakken ik daarvoor in de plaats kan nemen. Kortom, ik ben druk met vanalles maar ik heb nog geen les gevolgd. Morgenochtend heb ik een nieuwe kans voor mijn N.I.E. ik weet in ieder geval zeker dat ik nu wel de goeie bus neem en dan komt het allemaal goed!

In dit eerste verhaal kom ik over als een enorme kluns maar goed, wat doe je er tegen! Met mij gaat alles goed, ik moet nog het een en ander regelen maar ik kijk er naar uit om eindelijk echt te kunnen beginnen ook als het inhoud dat ik niks versta van de lesstof. ik ben benieuwd!

Hasta pronto! Besitos Esmee xx