La isla bonita, La palma!

Daar ben ik weer! Alweer, snel he! Soms lukt het :)

In mijn vorige verslag schreef ik al dat ik een ander eiland ging bezoeken. Jep, ik ben weer in een vliegtuig gekropen en op ontdekkingstocht geweest en het was GE-WEL-DIG!

Vrijdagochtend ging mijn wekker om 05:20. Top, eerst moest ik mijn vriendin uit bed bellen. Die had namelijk al de hele week door haar wekker heen geslapen en dat mocht nu echt niet gebeuren. Ik heb snel een koude douche genomen om wakker te worden, me aangekleed, de laatste spulletjes gepakt en mijn koffer naar de busstop gesjouwd. De bus zou om 06:15 vertrekken, dat werd uiteindelijk om half 7 maar dat mocht de pret niet drukken.

Aangekomen op het vliegveld heb ik mijn koffer ingecheckt en mezelf. Online inchecken bestaat niet :P Ongelofelijk ik heb mijn vlucht 1 dag van te voren geboekt, dat kostte 17,25 met 20 kg bagage. Na het inchecken hebben we wat gegeten op het vliegveld en toen was het tijd voor vertrek! Het vliegtuig vertrok om 08:00 en zou landen om 08:30, ik kan niet wachten! Voor je door hebt dat je opgestegen bent, wordt de landing al weer ingezet. Bij het boarden mochten we zelf kiezen waar we wilde zitten, fantastisch. Achterste rij bij het raam. Het vliegtuig is piepklein, fanatieke kleuters kunnen dit bouwen met hun lego verzameling :P 23 rijen van 2x 2 stoelen! (ik heb geteld).

De vlucht duurde uiteindelijk nog korter dan gepland en de stewardessen moeten heel hard werken. De maatschappij biedt namelijk een muesli reep aan, water en een snoeprondje. Dan moet je toch flink door duwen met je karretje wil je dat in 24 minuten gedaan krijgen! :)

Afijn genoeg over de vlucht, eenmaal aangekomen op het vliegveld hebben we onze koffer en de huur auto opgepikt. Een witte fiat 500 meer meisje meisje kan niet, en dat past ook helemaal bij mij (niet dus!).
Op naar onze verblijfsplek, dat was ongeveer 1 uurtje rijden. Daar geloofde ik helemaal niks van, zo’n klein eiland als je een uur rijdt, rijdt je van het eiland af! Al snel werd duidelijk waarom het ongeveer een uur zou gaan duren. La Palma heeft namelijk welgeteld 0 snelwegen, dat bestaat hier niet. Je rijdt dus nooit harder dan 80 km/uur. Tijdens ons ritje hebben we genoten van het eiland, het is absoluut beeldschoon! In elke bocht en bij elk uitzicht vliegt onze mond zo wat open van verbazing. Het is echt prachtig, houdt je van groen, zon & natuur, dan moet je hier gewoon geweest zijn in je leven! Zijn jullie na dit verslag allemaal van plan om een trip naar La Palma te boeken? Laat het dan eerst ff weten, dan probeer ik er een sponsor dealtje uit te halen met een reisbureau! Reclame is nooit gratis, kan ik daar zelf ook weer van op vakantie :P

Ons huisje zat naast een bananenplantage en dat is geen toeval want het stikt er hier van! Het huisje was perfect verzorgd, we hebben onze koffer uitgeladen en zijn op pad gegaan. Eerst naar de dichtst bijzijnde supermarkt om wat te eten te kopen en vervolgens door naar Tazacorte. Daar hebben we over verschillende activiteiten wat extra informatie gevraagd. Wandelroutes, sterrenuitkijk punten, etc etc. Het was prachtig weer en de dolphin/whale watching boten vertrokken uit een haven 3 min verderop. Laten we daar eerst gaan kijken. Er waren 2 verschillende bedrijven met verschillende prijzen. Het verschil was ongeveer €12,50. Ik wilde graag met de duurdere tour mee. Dit was een catamaran met in de punt van de boot een soort van bunker gemaakt van glas. Kortom je kunt vanuit daar dus perfect zien hoe beesten bewegen onder water, en dat vind ik fantastisch om te zien! Ik houd ervan, gewoon die beesten bekijken en lekker d’r ding laten doen. Of het nou een vis, een schildpad, of een dolfijn is ik ben dan een ontzettend blij mens!

We baalde er eigenlijk wel van dat er geen korting of wat dan ook was voor studenten of inwoners van de Canarische eilanden. We hebben allebei al eens zo’n tour gedaan maar we wilde eigenlijk gewoon nog een keer! Nou dan moeten we die korting zelf maar regelen, dan kun je best aan mij overlaten. De man achter de balie had al behoorlijk zijn best gedaan om ons over te halen, we mochten op de boot kijken hij liet ons filmpjes zien van eerder de tocht die ochtend, maar ik hapte nog niet echt. Vervolgens heb ik in het Spaans uitgelegd dat we graag mee wilde, maar een korting wilde omdat we én student waren én inwoner van de Canarische eilanden. Dat kon hij niet zomaar doen, daarvoor moest hij toestemming vragen bij zijn baas. Prima doen maar, ik heb de tijd. Na één telefoontje was een korting van €10,- snel geregeld, mooi! :) Papa zegt altijd je moet praten voor je centen, nou dat is wederom prima gelukt. Hup badkleding aan en gaan met die banaan.

Het begin van de tour was niet super interessant. We zijn naar een grot gevaren, naar privé standjes en naar een privé dorpje in de bergen. Voor andere vast leuk, maar ik heb in mijn leven inmiddels zo veel bijzondere dingen gezien dat ik een beetje verwend wordt. Ik ben niet meer zo snel onder de indruk.
Toen begon het fantastische deel, opzoek naar de dolfijntjes! Die ochtend hadden ze een walvis met baby gezien, en ik hoopte heeeeeeeeeel erg dat we die weer tegen zouden komen! Ik heb nog nooit een walvis gezien en ik wil dat heeeeeeel graag. Maar helaas, wel hebben we dolfijnen gezien!

Ik heb boven op de boot staan te roepen, oh wow, Franzi kijk! Wauw! Opnieuw heb ik zo blij als een klein kind genoten van de dolfijnen. We hebben 2 verschillende soorten gezien, de grootste en het kleinste soort. Ook heb ik intens genoten in het bunkertje, bijna iedereen werd zeeziek in die tank dus ik had hem lekker voor mezelf. Ik heb op mijn kont plaats genomen en vol bewondering zitten kijken hoe prachtig die beesten zich voortbewegen in het water, ze zijn razend snel. Helemaal fantastisch! Mijn absolute droom is dat ik tijdens het duiken een keer een groep tegen kom, dan kan mijn geluk echt niet meer op!

Wel blijkt weer dat ik een ongelofelijke brokkenpiloot ben. Ik was zo druk bezig met enthousiast zijn en kijken naar de dolfijnen dat ik me niet meer echt bezig hield met mezelf vasthouden en dat terwijl de zee behoorlijk wild was. Daardoor ben ik nogal hard gevallen. Allebei mijn knieën open, mijn rechterbeen helemaal afgeschaafd en ook op mijn voeten had ik flinke schaafwonden maar goed dat mocht de pret niet drukken. Dan nog wat blikschade een barst in mijn telefoon want die had ik in mijn hand toen ik viel.

Ik had de gids op de boot verteld dat we in Tenerife woonde om Spaans te leren dus hebben we ff een uurtje of anderhalf met hem geoefend. Hij praatte lekker langzaam en wij hebben hem compleet uitgevraagd over het eiland. Spelenderwijs leren is zo gek nog niet. Helaas werd op de terug weg mijn vriendin nogal zeeziek. Ze is van Aziatische afkomst maar keek ondanks haar lekkere kleurtje ineens behoorlijk wit. Zelfs toen ze weer met beide benen op de kant stond, was het niet over. We hebben dus ff de rust genomen op de stoeprand in de zon haha. Toen ze zich weer enigszins oke voelde, zijn we naar ons huisje gegaan. Eerst langs de apotheek om iets te halen voor mijn schaafwonden want zo kan ik echt geen broek aan, dag en nacht in je badkleding rond lopen is ook zoiets. Ik heb een ontsmettende spray gekocht en grote pleisters. Nou we kunnen weer vooruit, we zijn ff naar het huisje gegaan daar heb ik een snelle douche genomen en heeft Franzi even op bed gelegen omdat ze echt niet lekker was. Thuis ben ik er ook achter gekomen dat mijn telefoon kapot was. Waarschijnlijk door de val, ik kon hem namelijk niet meer opladen… En ik had nog 1% batterij. Nou ja dan maar zonder telefoon.

Die avond waren we van plan om de sterrenhemel te bewonderen. La Palma schijnt een van de beste plekken ter wereld te zijn en we hadden foto’s gezien op Google en dat wilde wij wel meemaken. Na wat speurwerk wisten we in welk plaatsje we moesten zijn en zijn we daar naartoe vertrokken toen het nog licht was. Ondertussen gestopt om wat te eten en op sterren pad. We zijn eerst een aantal keer verkeerd gereden en geflitst K*T. Heel gemeen trouwens, je rijdt van een steile berg naar beneden dus je moet behoorlijk remmen. Net op zo’n stuk waar je met volle vaart naar beneden gaat, zetten ze een flitspaal neer. Nou mam, krijgen we die hond niet bij elkaar met papa’s bekeuringen dan draag ik er zelf wel aan bij! ;) Maar goed uiteindelijk wisten we waar we naar toe moesten. Inmiddels was het pik pik pik donker en de weg naar het uitkijk punt was echt een hele tricky weg, zelfs overdag. In de absolute middle of nowhere, geen licht, ik zonder batterij en Franzi zonder bereik, hele scherpe bochten op een super smalle weg zonder enige berm of wat dan ook. Kortom een stuurfoutje en je ligt in het ravijn. In Nederland is er een programma ‘De gevaarlijkste wegen van de wereld’. Mochten ze nog een seizoen willen maken, ik ken nog wel wat wegen ;).

Ik ben NOG STEEDS (voor de mensen die mij volgen vanaf dag 1 dat ik schrijf) bang in het donker. Ik heb de auto van binnen uit op slot gedaan en de knop om. Dit was nou een typische activiteit waarvan je tegen je kinderen zegt, nou doe dat maar niet! Dat is een beetje gevaarlijk. Het was de eerste van die trip maar ook niet de laatste.

Eindelijk boven aangekomen was daar een mooi platform met borden en paaltjes die in de richting wezen van bijzondere verschijnselen, de melkweg etc. Toch denk ik dat het mooier is met een gids die je er van alles over kan vertellen en een telescoop. Compleet afgebrand na alle indrukken en activiteiten zijn we terug gegaan naar huis en gaan slapen. De volgende ochtend zijn we naar een telefoon winkel gereden en hebben ze mijn telefoon onderzocht en gemaakt. Daar hadden ze ongeveer 2,5/3 uur voor nodig. Wij hadden dus mooi de tijd om rustig te ontbijten en een beetje te winkelen. De eerste de beste intersport ben ik ingegaan voor een sportlegging en goeie wandelschoenen om de bergen in te gaan. Nu mijn teen beter is kan ik eindelijk beginnen met de wandelpaden ontdekken. Telefoon opgehaald en toen zijn we begonnen met onze eerste road trip over het eiland! Op de kaart die we op het toeriste centrum gekregen hadden stonden 3 prachtige routes uitgestippeld. Die dag hebben we er 2 gereden. PRACHTIG echt wonderschoon! We zijn naar het hoogste punt van het eiland gereden en konden vanaf daar Tenerife en El Teide zien. Het weg ernaartoe was super super tricky, maar we hebben het overleeft! In de bergen moesten we nog een flink stuk wandelen over iets wat ze hier een pad noemen maar wat eigenlijk gewoon los liggende rotsblokken zijn. Het uitzicht was het absoluut waard (zie foto’s).

Vanaf Roque de los Muchachos (het hoogste punt) zijn we doorgereden naar San Andres, daar heb je namelijk natuurlijke baden Charco Azul. Prachtig, wel jammer dat het begon te regenen! Het water was kraakhelder, je zag de vissen zwemmen, de krabben schuilen achter of onder stenen en tussendoor sloeg de zeer zo hard tegen de rotswand aan dat het natuur bad opnieuw gevuld werd. Hier moet ik in zwemmen, ik heb het eerder gedaan in Australië, dat wil ik hier ook. Franzi daarin tegen had absoluut geen zin om te zwemmen, ijskoud en het regent. Are you out of your mind Esmee?! Nee kom op we gaan gewoon, dan onthoudt je het de rest van je leven! Na enige aanmoediging en mentale voorbereid hebben we een buikje genomen. Soms heb je gewoon een duwtje in je rug nodig :P. Ik heb mijn verjaardagscadeau van Cees & Karin uitgetest en mijn GoPro en het werkt perfect, ik ben er super blij mee! Wel moet ik nog een betere filmvrouw worden, want het resultaat was niet veel soeps.

Snel uit het water en omkleden, bij het eerste het beste restaurant calamaris met frietjes besteld en terug naar huis en naar bed.

De volgende ochtend zijn we vroeg op gestaan, wat gegeten en waren we weer klaar voor de dag! We zijn allereerst naar de zoutvelden gereden in Fuencaliente, prachtig om eens gezien te hebben en de self-guided tour was super interessant. Na van alles geleerd te hebben over zout heb ik het ‘beste zout’, het mooiste product uit die velden voor mama gekocht en het is roze/paars! Het heet ‘Flor de Sal’ en betekend bloem van de zee/zout. Mag je ze lekker mee koken (voor mij) :P. Grapje mam!

Oké en door, onze wandeling! We hebben ongeveer 1,5 gereden naar het start punt. Nou die weg was pas echt gevaarlijk, elke keer als we door een bocht heen gingen en we hadden geen tegenligger wilde ik de grond wel kussen. Als we wel een tegenligger tegen kwamen was dat gewoon echt eng. Een van de twee moest stil gaan staan, zodat de ander heel voorzichtig voorbij kon rijden. Spiegels inklappen en elkaar net niet raken en net niet het ravijn invallen. Aangekomen op de parkeerplaats stond het zweet me dus al op de rug. Wandel schoenen aan en gaan met die banaan. We wilde naar ‘Cascada de Colores’ de gekleurde waterval, nou als je dat zo hoort moet het wel prachtig zijn. De dame op het toeristencentrum gaf aan dat de wandeling naar de waterval ongeveer 1,5 zou duren en terug ook weer 1,5 uur. De wandeling was zwaar en prachtig, een beetje afzien is niet erg maar ik had me wel echt op die 1,5 uur ingesteld. Toen het uiteindelijk 2 uur en 20 minuten duurde had ik er wel vort de pest in om eerlijk te zijn, ik had liever gehad dat ze 2,5 uur gezegd had. Toen we er eindelijk waren verwachten ik een gigantische en prachtige waterval, niet zo’n zeik straaltje. Je merkt het al, dat viel een beetje tegen dus vooral omdat we ook weer 2 uur en 20 minuten terug moesten. Nu ik de foto’s zie, is het prachtig en de wandeling er naar toe was zeker zo mooi, dus het was het absoluut waard maar op dat moment vond ik het minder. Als je houdt van wandelen zeker doen, als je er niet zo van houdt. Kun je ook gewoon mijn foto’s bekijken en een dagje aan het zwembad doorbrengen haha.

We hebben een broodje gegeten en ik heb het water uit de waterval gedronken. Franzi zei dat dat echt niet kon, want daar wordt je hartstikke ziek van. Maar volgens mij loopt dat met echt stromend water niet zo’n vaart. Ik ben er van overtuigd dat het water wat ik daar gedronken heb verkocht wordt in de supermarkt! En anders een beetje buikpijn ga je ook niet dood aan. We hadden er allebei een beetje de P in om precies dezelfde weg terug te lopen, dus hebben we een alternatieve route genomen. Eigenlijk is er maar een route, dus het was GEEN route, we zijn van het pad afgeweken. Weer zoiets waarvan jullie waarschijnlijk tegen jullie kinderen zeggen, doe dat maar niet! Sorry pap mam.
Maar we hadden warme kleren bij ons, het was nog zeker 3/4 uur licht, we hadden voldoende water bij ons en voldoende eten en snoepjes voor een snelle suiker. Zonder bereik maar wel goed voorbereid. We hebben ongeveer 1 uur en een kwartier onze eigen route gelopen, waarna het klimmen en klauteren zo link werd dat we terug geklommen zijn naar het pad. (Ik heb mijn kapotte knieën nog een paar keer opnieuw geschaafd). Vanaf daar hebben we de gewone route afgemaakt en na 1 uur en 45 minuten waren we terug bij de auto. We hebben dus een flink stuk ingehaald/afgesneden. Mijn voeten deden toen wel vort echt pijn, hoe zou dat toch komen? Nou misschien omdat deze schoenen gisteren nog in de doos in de winkel stonden ;) Slippertjes aan en die klote weg terug. Ditmaal reed Franzi, ik heb me gefocust op mijn busje Pringles en mijn ogen pas weer open gedaan toen we boven waren. Brrrr, ik krijg nog de kriebels!

Na die tocht hadden wij heeeeeeel hard een douche nodig. Even naar het huisje, snel douche en omkleden zodat we nog op tijd zijn om de zonsondergang te kijken. We zijn naar Tazacorte gereden en zijn op het eerste het beste terras met goed uitzicht neergeploft, een biertje zonsondergang en genieten. Daarnaast hadden we heel veel honger, doe maar 2x de hamburger en brood vooraf. Sorry we hebben nog maar 1 hamburger, oh shit nou dan deel die maar door tweeën dan bestellen we straks nog wel iets anders. De ober kwam weer terug, sorry we hebben ook geen brood. Dan doe maar olijven, ze kwam weer terug en wij voelde de bui al hangen. We hebben ook geen olijven, nou dan kom maar eerst door met die hamburger. Gelukkig hadden ze nog maar een hamburger, want hij was niet te eten, nu hoefde we maar de helft op te eten :P. Oke dan willen we graag de nacho’s, sorry die hebben we niet vandaag. Laten we het dan anders doen, wat hebben jullie wel? Gefrituurde sardientjes, ik pas, de rekening graag!

Met een halve hamburger in onze maagd zijn we opzoek gegaan naar de eerste de beste turk en hebben we allebei een rol döner besteld. Oh oh wat een schande. Die rol hebben we op een bankje naast het hamburger terras opgegeten :P
Na lekker gegeten te hebben voor de 2e ronde zijn we naar huis gereden en doodop naar bed gegaan.

De volgende ochtend hebben we alles ingepakt en hebben we de 3e korte route gereden. Ook wilde we nog naar één uitkijkpunt en dan hadden we alles gezien wat we wilde zien. Alleen voor dat uitkijkpunt heb je een reservering nodig voor de parkeerplaats (omdat er maar 20 plaatsen zijn) en die hebben we niet. Weet je wat? We doen gewoon alsof we domme toeristen zijn en rijden er gewoon naartoe. Niet geschoten is altijd mis.
Al snel reden we tegen een slagboom aan waar een vriendelijk dame ons groeten. Je had inderdaad een reservering nodig, we konden morgenmiddag om 4 uur terecht. Shit, we gaan vanmiddag om 4 uur terug naar Tenerife en zouden nog heel graag dit punt zien. Mogen we niet omhoog rijden, heel even snel rond kijken en weer terugkomen? Nou vooruit, als je beloofd dat je maar 2 minuten boven blijft, maak ik de slagboom voor je open. Kijk, dat was snel geregeld! :) Ik ben blij dat ik mijn mondje weer opgetrokken heb, want het was prachtig en dat hadden we niet willen missen!! Opnieuw een linke weg, maar je raakt er een soort van aangewend. Het uitkijkpunt was prachtig en ja er waren inderdaad maar 20 parkeerplekken maar er waren er zeker 7-8 vrij! We hebben de auto even geparkeerd, rond gekeken en een rondje gelopen. Genoten op een bankje in de zon en we zijn weer terug gekeerd. Even vriendelijk gezwaaid naar de mevrouw toen we weg reden en op naar Santa Cruz de La Palma! Daar leveren we de auto in en gaan we terug met de ferry naar huis. We nemen de ferry omdat ik afgesproken heb om de volgende dag te gaan duiken en dan mag je absoluut niet vliegen!

Santa Cruz de La Palma is de hoofdstad dus dan verwacht je heel wat, nou dat viel reuze mee. Herpen is net zo groot en bruisend :P.
Allereerst opzoek naar een apotheek om tabletten te halen tegen zeeziekte. Door naar een winkel om onze boottickets te printen en opzoek naar een brievenbus om een kaart naar Franzi’s oma’s te sturen. We hebben de middag afgesloten met sushi in een barretje aan het strand heerlijk. Op naar de boot en terug naar huis. Mijn plan was om dit verslag te schrijven, maar ik heb mijn tijd anders ingevuld namelijk met 3 uur bijslapen!
Maar wat heb ik ongelofelijk genoten van deze trip, het eiland is prachtig en zeker een bezoek waard! GE-WEL-DIG!

Met de boot gingen we eerst langs La Gomera en vervolgens door naar Tenerife. Daar in de haven aangekomen konden we gelijk in de bus stappen die ons naar Santa Cruz bracht. In Santa Cruz de Tenerife (Ja ik weet het het is verwarrend) heb ik gerent om mijn bus naar huis te halen! Hup die koffer weer mee de berg op, en eindelijk was ik weer thuis. Ik heb meteen mijn koffer uitgeruimd, een wasmachine aangezet, gedoucht en als een blok in slaap gevallen.

Dinsdag was het de dag van de Arbeid en dat is een vrije dag hier, toch ging de wekker enigszins vroeg. Ik ging namelijk na 1,5 jaar weer duiken! Ik had er zo veel zin in dat ik er gewoon nerveus van werd! :)
’s Morgens heb ik mijn spullen ingepakt en mijn duikpak nog ff gepast, ja hij zit nog goed. Die heb ik ook al weer 1,5 jaar niet aangehad. Een goed ontbijtje gemaakt en ik was er klaar voor. Aernout en Sanne hebben me om half 11 opgehaald. De enige 2 Nederlanders die ik ken op het eiland. Sanne zit bij mij in de klas op language school, haar man houdt van duiken en gaat eigenlijk elke dag of 6 dagen van de 7. Daar kon ik wel een keer mee mee, zodoende! Zij gaan alleen om met Spanjaarden en Aernout is dus ook lid van een Spaanse duikclub, he dit is kei goed voor mij. Ik heb mijn set opgebouwd en daarvoor moest ik diep in mijn geheugen graven, hoe moest het ook alweer allemaal haha. Vervolgens kregen we een briefing in het Spaans en zonder dat ik de duiktermen ken snapte ik het goed. We zijn met zijn 5e het water in gegaan en hebben het lekker rustig aangedaan. Het duiken ging verbazingwekkend goed, na 1,5 jaar had ik mijn drijfvermogen weer redelijk snel onder controle en voelde ik me heel comfortabel en relaxt, zo zenuwachtig als ik daarvoor was. Het klaren ging perfect en ik vond het geweldig! Mooie vissen, kraakhelder water, mooie zeesterren en nog veel meer! Ik ben weer helemaal enthousiast, hiervoor ben ik ooit begonnen met duiken. Niet om in een koude plas in Nederland te liggen, want als ik dit zie weet ik meteen weer waarom ik er in Nederland niks aan vindt. (Sorry voor alle nl duikliefhebbers). Voor ik het wist zat ik op 30m diepte, dieper dan ik ooit geweest ben! WAUW!

Als je het leuk vindt, kun je nog wel een keer mee. Dat is goed, ik kan Vrijdag, Zaterdag en Zondag. Dat level van enthousiasme zeg maar! Na de duik hebben we alles opgeruimd en afgebouwd, ons omgekleed en met die Spaanse duikleden gegeten in het restaurant bij de club. Gezellig maar lastig, in zo’n groepen kan ik alles (redelijk) goed begrijpen en verstaan maar ben ik toch een beetje verlegen om zelf te spreken. Ik wil geen fouten maken en ben niet zo zelfverzekerd in het Spaans, want verlegen ben ik eigenlijk niet!

Aernout en Sanne hebben me weer thuis gebracht. Ik heb mijn kamer een beetje opgeruimd en de was gedaan. Vervolgens wat gegeten en ’s avonds met Ali ons volgende reisje geboekt. 21 Mei is een vakantiedag in Spanje en dat is op een maandag, kunnen we mooi een weekendje weg! Eigenlijk wilde ik graag dat Ali naar Tenerife zou komen, maar aangezien een retourtje 350 euro kostte is dat een beetje zonde. Nou waar kunnen we dan heen? Ibiza, Mallorca, neeeh Madrid! Jaaaaaa, daar wil ik al heel lang naartoe, geboekt :) 18 Mei gaan we! Leuk die planningen van mij, maar ik ben kapot! Bedtijd.

Woensdag was het weer tijd voor het gewone leven, een dagje naar school en ’s avonds was ik uitgenodigd voor een etentje bij Anna. Lekker, hoef ik mooi niet zelf te koken. Het eten was heerlijk en de wijn ook. Shit net de tram naar huis gemist, dus heb ik een taxi naar huis gedeeld met een vriendin. Donderdag ochtend moest ik weer om 08:30 naar school en aansluitende door naar de laatste les van language school. Omdat de cursus die dag afgesloten was en veel klasgenoten niet doorgingen met de volgende cursus was het voorstel om wat te gaan drinken. Goed idee! Ik ga mee. Na een aantal drankjes in de borrel uitgebreid tot diner, steektartaar mmmm, hoefde ik weer niet te koken! Thuis aangekomen ben ik gaan douchen en rechtdoor naar bed gegaan, nog steeds moe haha.

Vrijdag was ik lekker vrij en kon ik eindelijk uitslapen. Aernout had geen tijd om te gaan duiken dus ik heb me gericht om mijn beauty business, weer even de draad oppakken na al dat vakantie vieren :P. Vrijdagavond werd het ontzettend druk in huis, Anja is terug uit Gran Canaria en heeft haar vriend meegenomen en Klemen heeft 3 vrienden over uit Slovenië. Een huis vol, normaal gesproken houd ik wel van een feestje maar ik was echt gesloopt. Een film in bed kijken is dan heerlijk! :)

Zaterdag heb ik kei hard gestudeerd voor mijn toets die eraan komt! Gewerkt voor mijn beauty business en ’s avonds een drankje gedaan in La Laguna met Franzi, Anna en Becci. Gezellig :)

Zondagochtend kwam Aernout me om half 10 ophalen, yes ik mag weer gaan duiken! Op de club hebben we het materiaal opgehaald, nog even langs het huis van Hugo want die was zijn duikcomputer vergeten en op naar Las Eras. Dit keer heb ik mijn GoPro wel meegenomen en wat filmpjes en foto’s gemaakt. Die zal ik toevoegen. De duik begon fantastisch, we waren net afgedaald toen er een prachtige rog lekker op zijn gemakje voorbij kwam zwemmen. Daarnaast zijn er verschillende beelden in het water geplaatst waar we naartoe gezwommen zijn. Ik heb van alles gezien, grote groepen vissen, prachtige zeesterren, een water slang (bah, maar wel bijzonder) en van alles meer! Die GoPro zat me wel gruwelijk in de weg, die laat ik de komende duiken lekker thuis. Andere maken wel foto’s en filmpjes maar ik moet eerst nog gewoon ff oefenen met beide handen vrij. Het lijkt wel of Hugo en Aernout niet ademen onderwater haha. Zij duiken zo vaak dat ze bijna geen lucht verbruiken, ik daarin tegen ben een ander verhaal. Ik word zo enthousiast dat de lucht er bij mij nu snel doorheen gaat, zodra ik meer ritme krijg komt dat ook wel weer goed! Als duiker heb je altijd 2 octopussen (ademautomaten) bij je voor de veiligheid. Stel dat je hoofd automaat kapot gaat, heb je altijd nog een reserve. Het kan zijn dat je hem voor jezelf gebruikt maar je kan hem ook gebruiken voor je buddy. Om iets langer weg te kunnen blijven heb ik dus even bij Hugo aan zijn 2e automaat gehangen, je zwemt dan dicht bij elkaar en ademt vanuit dezelfde luchtfles. Zo kon ik mijn lucht sparen :) Dat wisselen onder water heb ik vaker gedaan en goed geoefend tijdens mijn cursus. Van te voren was niet afgesproken dat we zouden wisselen dus ik was blij dat ik nog wist hoe het moest.

Op de terugweg hebben we iets spannends gedaan, en super leuk! WAARSCHUWING! Voor iedereen met claustrofobie kun je beter even doorgaan naar de volgende alinea. Tenerife is natuurlijk een vulkanisch eiland en daardoor ontstaan er prachtige rotsformaties onderwater. Zo zijn er ook verschillende tunnels onderwater, een goede plek voor vissen om te schuilen! In die tunnels wil je dus zijn en daar zijn we doorheen gezwommen. Wel hebben Aernout en Hugo even duidelijk gevraagd onder water of ik dat wel durfde, ja tuurlijk! Let’s go. Aernout ging voorop omdat hij een duiklamp bij zich had, ik daar achteraan en Hugo volgde. FAN-TAS-TISCH. Je glijd met je buik over de rotsen en je hoort je fles boven je zachtjes de rots aanraken tussendoor, het past dus precies! In de tunnel zaten mooie grote vissen verscholen, ik was zo aan het glunderen (met een te groot mondstuk op mijn ademautomaat) dat heel mijn mond vol liep met zeewater, gadverdamme dat was minder!

We waren bijna door onze lucht heen, dus moesten we terug. Hoe hoger we kwamen hoe meer we de stroming voelde, we moesten steen voor steen vast grijpen om zo langzaam vooruit te komen. Boven gekomen was het eerste wat ik zei; de tunnel was fantastisch! Waarop ze beide moesten lachen!

Afbouwen, opruimen en douchen. Terug naar de club om de spullen op te bergen en weer terug naar huis. Thuis rammelde ik van de honger en aangezien ik al een tijdje niet gekookt heb en geen boodschappen gedaan heb, mocht ik van mezelf naar de Mac haha. Kipnuggets en frietjes mmm. (Ik woon zowat naast de mac maar ik ben pas 1x geweest). Vervolgens heb ik mijn kamer gepoetst en opgeruimd dat was een beetje een puinhoop geworden. Ook heb ik een beetje een beauty middagje gehouden, nagels gelakt, haarmaskertje etc. Wat gestudeerd en het weekend was alweer voorbij.

Wat een leven heb ik, ik ben een ongelofelijk geluksvogel! Soms moet ik mezelf even knijpen om te zien wat ik allemaal doen, wat ik allemaal zie en meemaak. Ik houd van de uitdaging, leer elke dag weer iets nieuws en ik ben gewoon een ontzettend gelukkig mens!

Natuurlijk heb ik ook mijn zware momenten, momenten waarop ik geen flikker snap van die Spanjaarden en al dat snelle geratel wat eruit komt. Of momenten waarop je je vrienden mist en je familie (en Takkie & Unotje). Ik zou zo graag meer contact willen hebben met sommige, maar uit het oog betekend soms ook uit het hart en dat doet zeer. Zo zie je maar weer reizen is goed voor je, je wordt er een beetje hard van en zeker heeeeeel veel wijzer. Ik zou het iedereen aan willen raden!
Ik ben ambitieus en wil de wereld ontdekken en iedereen die mij daarin ondersteund zijn mijn echte vrienden. Ik zal voor hen dan ook altijd mijn best doen om die vriendschappen te onderhouden, waar ik ook ben! Maar de rest van mijn leven op één plek ergens in een klein dorpje of stadje blijven wonen, past niet bij me en mensen die me echt goed kennen weten dat allang!

Voor nu kijk ik terug op een fantastische tijd en ben ik eigenlijk wel een beetje trots op mezelf. Ik ben er van overtuigd dat ik in die 3,5 maand dat ik hier ben gegroeid ben in mijn kunnen en als mens. Ik sta met beide benen op de grond en kan best een stootje hebben. Deze week moet ik alles op alles zetten om mijn examen op language school te halen, daar ga ik heeeeeel hard mijn best voor doen. Daarna kan het genieten en ontdekken weer beginnen, op de planning staat een bezoek van Wilfried en Mariette, een bezoekje aan Barcelona, een weekendje Madrid, en komt Inoek me opzoeken in Tenerife. Oh ja tussendoor wil ik ook nog een keer duiken en heb ik mijn examens vanuit de universiteit. Ik kom tijd te kort, denk ik… Gelukkig blijf ik nog even.

Fijne dag allemaal en ik hoop dat jullie net zo genoten hebben van dit verslag als ik doe van deze reis. Bedankt voor jullie support lieve mensen, dikke kus Esmee

xxxx